Bayramı beklerken, dünya ve ülkemizde yaşananlar içimizi kararttı. İnsanlık değerlerini yitirmiş, herkes kendi oyununa kapılmış durumda. Farklı olanı dışlıyor, ötekileştiriyoruz. Nazım Hikmet'in "Doğum" şiirindeki o umut dolu dize, "Harikulâde bir beşik olacak dünya, siyah, beyaz, sarı bütün çocukları sallayan mavi atlas döşeli bir beşik" ne kadar gerçek?

Mavi Atlas Beşik Herkesi Sallıyor Mu?

Dünya gerçekten bu kadar temiz mi? Bütün çocukları bağrına basabilecek kadar geniş mi? Ne yazık ki, o güzel beşikte sadece bazı çocuklar sallanabiliyor. Kimileri mavi atlas döşeli bir beşikten habersizce göçüp gidiyor. Yaşamı tanıyamadan, gözlerini açamadan, nerede olduğunu bilemeden... Neden? Çünkü birileri öyle istiyor. Birilerinin canı kötülük yapmak istiyor. Ve bu zulüm, insan kendine ve dünyaya kötülük yapmaktan vazgeçmediği sürece devam edecek.

İnsan Değişirse Dünya Değişir

İnsan, değişebilen ve dönüşebilen bir varlık. Eğer insan değişirse, hem dünyamızda hem de ülkemizde o mavi atlas döşeli beşikte bütün çocuklar sallanabilir. Çünkü bütün çocukların, bütün insanlığın buna hakkı var. Yaşamaya, "yaşadım" diyebilmeye hakkımız var.

Umut Var mı?

Peki, bu mümkün mü? İnsan değişebilir mi? İşte burada umut devreye giriyor. İnsanlık olarak kendimize ve dünyaya karşı sorumluluklarımızı hatırlamalıyız. Empati kurmalı, farklılıklara saygı duymalı ve kötülüğe karşı durmalıyız. Ancak o zaman dünya, gerçekten harikulade bir beşik olabilir. O zaman o beşikte dünyanın bütün çocuklarını görebiliriz.

Bu değişimin başlaması için her birimizin üzerine düşen sorumluluklar var. Kendi içimizde bir dönüşüm başlatarak, çevremize örnek olabilir ve daha adil, daha sevgi dolu bir dünya inşa edebiliriz. Unutmayalım ki, dünya ancak insan değişirse değişir.