Abdullah Aslan'ın kaleme aldığı bu önemli yazı, engelli kardeşlerimize karşı sorumluluklarımızı ve bakış açımızı sorgulatıyor. Engellilik, fiziksel bir durum olmanın ötesinde, toplumun engelleri aşma konusundaki yetersizliğini de gözler önüne seriyor. Asıl engel, kalplerde ve zihinlerde örülen duvarlarda mı saklı? Bu sorunun cevabını ararken, engelli bireylerin hayatın her alanında aktif rol alabilmeleri için neler yapabileceğimizi düşünmeliyiz.

Engellilik: Bir Eksiklik Mi, Farklılık Mı?

Engellilik kavramı, çoğu zaman bir eksiklik olarak algılanır. Oysa, engelli bireylerin hayatları, farklı deneyimler ve yeteneklerle dolu olabilir. Önemli olan, bu farklılıkları birer zenginlik olarak görebilmek ve engelli bireylerin potansiyellerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olmaktır. Toplum olarak, engelli bireylerin eğitim, istihdam, sosyal yaşam ve ulaşım gibi temel haklara erişimini kolaylaştırmak için çaba göstermeliyiz. Engelli bireylerin önündeki engelleri kaldırmak, aslında hepimizin önünü açacaktır.

Toplumsal Farkındalık ve Empati

Engelli kardeşlerimize karşı duyarlılık, sadece özel günlerde hatırlamakla sınırlı kalmamalıdır. Her zaman, her yerde, onların ihtiyaçlarını gözetmeli ve onlara destek olmalıyız. Empati kurmak, onların yaşadığı zorlukları anlamak ve çözüm üretmek için önemlidir. Engelli bireylerin yaşadığı sorunlara çözüm bulmak için, onların sesini duymalı ve onların deneyimlerinden öğrenmeliyiz. Unutmayalım ki, hepimiz birer engelli adayıyız ve dayanışma içinde olmak, daha adil ve kapsayıcı bir toplum inşa etmemizi sağlayacaktır.

Engelli kardeşlerimize sahip çıkmak, sadece bir yardımseverlik eylemi değil, aynı zamanda bir insanlık görevidir. Onların hayatlarını kolaylaştırmak, toplumsal refahı artırmak ve daha yaşanabilir bir dünya yaratmak için hep birlikte çalışmalıyız. Engelleri aşmak, kalpleri birleştirmekle başlar.