Erva Kara'nın kaleminden, unutulmaz roman kahramanı Feride'ye dokunaklı bir mektup. Bu mektup, bir yazarın ilham kaynağına duyduğu minneti ve kadınların birbirine nasıl güç verdiğini anlatıyor.

Feride ile İlk Tanışma: Bir Yoldaş, Bir Sırdaş

Erva Kara, Feride ile ilk tanışmasını şöyle anlatıyor: "Seni ilk kez tanıdığımda küçük bir şehrin kütüphanesinden ödünç aldığım soluk sayfaların arasındaydın. Elimde tuttuğum Çalıkuşu isimli kitapta bir öğretmendin sen, ama bana daha çok bir yoldaş gibi göründün. Belki abla, belki sırdaş… En çok da aynadaki bir ihtimaldin." Feride, genç Erva için sadece bir roman kahramanı değil, aynı zamanda hayata karşı duruşuyla örnek alınacak bir figür haline geliyor.

Feride'nin İzinde Bir Öğretmen ve Yazar

Yıllar sonra öğretmen olarak atandığında, Erva Kara, Feride'nin izinden giderek öğrencilerine ilham vermeye çalışıyor. Öğrencilerinin hikayelerine özenle dokunurken, onlarda geleceğin Feridelerini görmeyi umuyor. Yazma tutkusu hiç bitmiyor, çünkü Feride'nin hikayesi, kadınların sesini duyurmasının ne kadar önemli olduğunu ona hatırlatıyor.

• Feride'nin güçlü duruşu
• Erva'nın öğretmenlik deneyimleri
• Kadınların birbirine verdiği ilham

Kalemimdeki İlk Kıvılcım: Feride'ye Teşekkür

Erva Kara, Feride'ye yazdığı mektubu şu sözlerle tamamlıyor: "Teşekkür ederim Feride. Kalemimin ucundaki ilk kıvılcım senin inadınla tutuşturuldu. Şimdi hâlâ yazıyorsam, bunda senin payın büyük. Belki ben de bir gün, bir başka genç kızın penceresinden geçerim. Saçlarımı rüzgârda uçuşturarak, kalbimde bin bir hikâyeyle." Bu sözler, bir roman kahramanının bir yazarın hayatını nasıl değiştirebileceğinin en güzel kanıtı.

Erva Kara'nın Feride'ye yazdığı bu mektup, sadece bir teşekkür değil, aynı zamanda kadınların birbirine verdiği ilhamın ve yazma tutkusunun nesilden nesile nasıl aktarıldığının bir göstergesi. Feride'nin hikayesi, Erva'nın kaleminde yeniden hayat bulurken, yeni nesillere de ilham kaynağı olmaya devam ediyor.